رهنمودهای مدیریتی(2)

۱۰۱ - بیشتر مردم در اوقاتی موفق می شوند که مردم دیگر آن اوقات را به هدر می دهند .
۱۰۲ - همان طور که طلا بدون ساییدن و صیقل دادن طلا نمی شود ، انسان هم بدون تحمل سختی کامل نمی شود .
۱۰۳ - هرگز نباید به آنچه به دست آورده اید ، قانع شوید ؛ بلکه پیوسته و مستمر در صدد پیروزی ها و موفقیت های جدید باشید .
۱۰۴ - مدیر باید بیشترین وقت آزاد را در اداره داشته باشد نه آنکه کمترین وقت را .
۱۰۵ - برای انجام کار باید مسوولی را با قید زمان پایان کار تعیین کنید .
۱۰۶ - به کارکنان بگویید روی مساله فکر کنند و پیشنهاد مکتوب بیاورند .
۱۰۷ - بهترین شیوه رشد و مسوولیت پذیری افراد واگذاری کار و اختیار و مسوولیت دادن به آنان است .
۱۰۸ - کار را توصیف کنید ؛ برای آن مسوول انتخاب نمایید ، زمان برای انجام آن تعیین کنید و نظارت مستمر داشته باشید .
۱۰۹ - یکی از عوامل بازدارنده در کارها ترس از شکست است .
۱۱۰ - در بعضی از کارها باید ریسک کرد و دل به دریا زد .
۱۱۱ - امنیت شغلی افراد در گرو توانایی و ارتقای کاری آنان است .
۱۱۲ - اشتیاق رونق بخش زندگی است . بدون داشتن شوقی در سر ، موفق نمی شوید .
۱۱۳ - هر تغییری در زندگی را باید از ذهن و فکر آغاز کرد .
۱۱۴ - بسیاری از افراد ۹۰ در صد مطلوب های زندگی را فراموش می کنند و به ۱۰ در صد نامطلوب ها می اندیشند و می پردازند و لذا همیشه در گرفتاری و ناراحتی به سر می برند .
۱۱۵ - همیشه نباید به آنچه ندارید بیندیشید و از آنچه که دارید ، غفلت کنید .
۱۱۶ - عبادت ، شادی ، لذت ، احساس موفقیت ، تفریح و گردش ، ورزش ، ارتباط با خانواده و همکاران را به زندگی خود راه دهید . جهان در حال ذکر ا... ، نغمه خوان و رقص کنان و پای کوبان به پیش می رود .
۱۱۷ - اگر خود را دوست بدارید ، دیگران را هم دوست خواهید داشت . خویشتن دوستی و عزت نفس ، نیرومندترین اصل حیات است .
۱۱۸ - آنان که قلب شان آشیانه عشق و محبت است ، از چنان قدرتی برخوردارند که هیچ نیرویی توان مقابله با آنان را ندارد .
۱۱۹ - موضوع ، حجم و اهمیت کار خود را با همسرتان در میان بگذارید تا از ایجاد درگیری خانوادگی جلوگیری شود .
۱۲۰ - زمام امور خود به دیگران سپردن ، سبب شرمندگی است .
۱۲۱ - هر شب قبل از خواب مهم ترین مساله یا کارهای فردای خود را در ذهن مرور کنید .
۱۲۲ - در پایان هر هفته عملکرد هفته را ارزیابی و برنامه هفته آینده را در دفتری یادداشت کنید .
۱۲۳ - فهرست کارهای مهم را بنویسید و همه روزه از خود سوال کنید چه میزان از وقت کاری من صرف امور مهم شده است .
۱۲۴ - تنبلی یک عادت است ، می شود آن را با تکنیک تغییر داد .
۱۲۵ - در دفتر یادداشت خود فهرست موانع رسیدن به اهداف خود را بنویسید .
۱۲۶ - در زمینه های زندگی فردی ، خانوادگی و حرفه ای اهداف دهساله ، پنجساله ، دوساله ، یکساله ، یکماهه ، هفتگی و روزانه برای خود داشته باشید .
۱۲۷ - زندگی ما اثر هنری ماست .
۱۲۸ - سرچشمه و منبع توانایی در خود شماست ؛ این را خداوند در نهادتان به ودیعه گذاشته است ، باید از داشتن آن احساس ارزشمندی کنید .
۱۲۹ - افکار ، باورها و تصویرهای ذهنی ما بزرگ ترین سرمایه ما هستند و بهترین دوست هر کس تصویر ذهنی خود اوست .
۱۳۰ - زندگی باید با شور و هیجان ، هدف دار ، با روح و نشاط باشد . باید بدانیم و سوال کنیم چه کسی هستیم ؟ کجا می رویم و برای بهبود کیفیت زندگی فردی ، خانوادگی و سازمانی چه کاری از دست ما ساخته است ؟
۱۳۱ - رنج و کسالت و داشتن تصویر منفی از زندگی نباید سر تا سر وجود ما را تسخیر کند .
۱۳۲ - قدرت تصویر ذهنی ، تعیین کننده موفقیت ها و ناکامی های هر فرد است . تصویر مثبت از ما انسانی قدرتمند می سازد .
۱۳۳ - یاد بگیرید که از زمان به نحو مطلوب استفاده کنید .
۱۳۴ - احساسات خود را بروز دهید و در دل حبس نکنید .
۱۳۵ - از تحقیر کردن ، مچ گیری ، ملامت کردن ، مخالفت کردن ، تحکم و تحمیل کردن بپرهیزید . احساس مهم بودن ، محترم بودن و محبوب بودن را در خود و دیگران پرورش دهید .
۱۳۶ - چهره شاد و نگاه مشتاقانه همراه با تبسم ، می تواند هر کس را به خود جلب کند .
۱۳۷ - هنر گوش دادن موثر را بیاموزید .
۱۳۸ - از این که در نظر افراد ، اشخاص مرموزی شناخته شوید ، باید پرهیز کنید چون با این روش نخواهید توانست دوستی آنان را جلب کنید و در نتیجه تنها و منزوی خواهید شد .
۱۳۹ - به کارکنان بگویید که چه احساس شیرینی در مورد کار درست آن ها دارید .
۱۴۰ - ملاک موفقیت ما به دست آوردن دل افراد و مردم است .
۱۴۱ - پیروزمندان تشنه آموختن ، امین و درستکارند ؛ خود را با مشکلات و مسایل تطبیق می دهند ؛ پیوسته بر موفقیت های گذشته تمرکز می نمایند ؛ شکست ها را به دید تجربه نگاه می کنند ؛ موفقیت ها را در نظر خود حک می کنند ؛ افکار مثبت را در ذهن خود پرورش می دهند ؛ شخصیت خود را کمال می بخشند و در حد استانداردهای بالا نگاه می دارند ؛ آنان خود ناخدای کشتی زندگی شان هستند ؛ حوادث را به وجود می آورند ؛ حصار شکنند ؛ همیشه به راه حل ها می اندیشند نه به خود مشکل ؛ هدف دارند و فهرست اهداف و فعالیت هایی را که باید انجام دهند ، همیشه به همراه دارند .
۱۴۲ - فرد بی هدف ، مثل کشتی بدون راهنما ست .
۱۴۳ - ارج گذاشتن به دیگران بهترین وسیله برقراری ارتباط با آنان است .
۱۴۴ - شما همانی می شوید که فکر می کنید .
۱۴۵ - تلاش کنید قسمتی از وقت خود را صرف پیشگیری از بروز مشکلات کنید .
۱۴۶ - قسمتی از امور را به افراد توانا تفویض کنید ، ولی بر عملکردشان نظارت داشته باشید .
۱۴۷ - آموزش مداوم را یکی از وظایف خود بدانید .
۱۴۸ - موفقیت شما به دو عامل بستگی دارد .
- انجام وظایف خود به نحو احسن
- سازماندهی مناسب نیروی انسانی و تفویض اختیار به آنان .
۱۴۹ - فهرست وظایف خود را هر چند وقت مرور کنید .
۱۵۰ - در تمام اوقات خدا را بر همه اعمال خود حاضر و ناظر بدانید .
۱۵۱ - روش اداره جلسه ، تهیه صورتجلسه ، پیگیری کارها و تعیین موضوع جلسه را بیاموزید .
۱۵۲ - روش تهیه گزارش های علمی – تحلیلی ، تفصیلی و کوتاه را بیاموزید و تلاش کنید همکاران شما در سازمان تان آن را بیاموزند .
۱۵۳ - کم کاری کارکنان یکی از مهم ترین دلایل رکودهاست که عامل آن مدیران هستند .
۱۵۴ - مدیریت شما با عملکردتان سنجیده می شود .
۱۵۵ - از کارکنان و مدیران بخواهید به طور اداری مشکلات مهم واحد را فهرست و راه حل های مورد نظرشان را هم ارایه نمایند . تا زمانی که مشکل حل نگردیده است ، همیشه آن را تکرار کنید و در صفحه خلاصه گزارش با خط درشت بنویسید .
۱۵۶ - برای حل مشکلات واحدهای سازمان ، گروهی کارشناس را مامور کنید تا به بررسی مشکل پرداخته ، راه حل ارایه نمایند .
۱۵۷ - گروه کارشناس مامور بررسی و ارایه راه حل مشکلات به عنوان یک منبع اندیشه کاری و یک ابزار حل مساله در مدیریت شما خواهند درخشید .
۱۵۸ - مدیریت باید کارش را انجام دهد و لو مشکلات فراوان باشد ، راه حل ها هم فراوانند .
۱۵۹ - فضای یادگیری ، خلاقیت نوآوری ، تلاش ، انضباط ، سختکوشی ، ارتقای توانایی و رقابت سالم را در سازمان خود فراهم کنید .
۱۶۰ - تلاش کنید که افراد توانا ، با تجربه ، با انگیزه ، مجرب ، عاشق کار ، کسانی که در پی رسیدن به اهداف سازمانی شما هستند ، با هوش ، با معلومات و متخصص را جذب و سازماندهی نمایید و قدرشان را بدانید .
۱۶۱ - همیشه از انتقاد سازنده استقبال کنید ؛ به افرادی که فکر جدید دارند ، جایزه بدهید . بهتر است اشتباهات شما را همکاران تان تذکر دهند .
۱۶۲ - اگر فکر می کنید فردی مستحق تذکر و تنبیه است ، سعی کنید این کار خصوصی انجام شود .
۱۶۳ - کار کردن برای کسی که او را تحسین می کنید و برای وی احترام قایل هستید خوشایند و دلپذیر است .
۱۶۴ - کارها را تقسیم کنید به ؛ مهم و فوری ، مهم اما غیر فوری ، فوری اما غیر مهم ، کم اهمیت و غیر فوری ، بیهوده و وقت گیر .
۱۶۵ - روش کار :
- فهرست اهداف دراز مدت خود را بنویسید .
- درجه اولویت این اهداف را تعیین کنید و مقابل هر هدف بنویسید .
- فهرست کارهای لازم برای نیل به اهداف با اولویت « یک » را تهیه کنید .
- درجه اولویت این کارها را تعیین کنید و کارهای با اولویت « یک » را مشخص نمایید .
- برنامه زمانی انجام کارهای مشخص با اولویت « یک » را تهیه کنید .
- کارهای با اولویت « یک » را طبق برنامه انجام دهید .۱۶۶ - برای صرفه جویی در وقت ، شما می توانید :
الف – بار کاری تان را کم کنید ؛
- تفویض اختیار کنید .
- به درخواست های ناروا نه بگویید .
- کوله بار وظایف دیگران را به پشت نگیرید .
ب – تند تر کار کنید ؛
- جلو راهزنان وقت خود را بگیرید
- کارهایتان را از روی « چک لیست » انجام دهید .
- درجه اولویت هر کار را تعیین ، و به ترتیب اولویت کار کنید .
- از آخرین تکنولوژی موجود بهره بگیرید .
- به گردش کاغذ در محل کارتان نظم بدهید .
- روز به روز سعی کنید بهتر گوش کنید .
- برای فکر کردن وقت کافی در برنامه تان بگنجانید .
۱۶۷ - راهزنان وقت :
- عدم برنامه ریزی
- در نظر نگرفتن اولویت ها
- تعهد کار بیش از اندازه
- شتابزدگی در کارها
- خودداری از تفویض اختیار
- شرکت در جلسات غیر ضروری
- مدیریت در بحران
- نداشتن قاطعیت در تصمیم گیری
- انجام کارهای دون پایه
- سلام و تعارف بیش از اندازه با دیگران
- تلفن های مزاحم و طولانی
- مطالعه مطالب غیر ضروری و کم اهمیت
- پذیرایی از مهمان های ناخوانده
- مشغول شدن به کارهای کم اهمیت
۱۶۸ - نمونه های « دزدی » وقت :
- دیر آمدن و زود رفتن
- وقت ناهار طولانی
- وقت استراحت / چای طولانی
- تمارض ( مرخصی استعلاجی )
- تلفن های خصوصی زیاد
- کارها را به اضافه کاری کشاندن
- گفتگوهای خصوصی زیاد با همکاران
- مطالعه روزنامه و کتاب نامرتبط با کار
- انجام کارهای خصوصی
- وقت گذرانی های بیهوده
۱۶۹ - سفارش های صاحب نظران در باره مدیریت صحیح زمان :
- دستیابی به موفقیت در زندگی منوط به اجرای اصل « حذف و انتخاب » است : انتخاب بین کارهای با ارزش و بی ارزش . اگر می خواهید وقت کافی برای انجام کارهای با ارزش پیدا کنید ، باید همه کارهای بی ارزش را از برنامه زندگی تان حذف کنید .
- هر گاه آموختید که چگونه در مقابل درخواست های ناروای دیگران بدون احساس گناه « نه » بگویید ، وقت و انرژی کافی برای رسیدن به اهداف با ارزش خود پیدا خواهید کرد .
- وقت عامل اساسی موفقیت : در وقتتان صرفه جویی و آن را عاقلانه سرمایه گذاری کنید .
- همیشه از خود بپرسید کجا و چگونه می توانم با صرف کمترین وقت بیشترین بازدهی را بدست آورم .
- بخاطر داشته باشید که دلیل شکست بسیاری از طرح ها غلط بودن آن ها یا اجرای غلطشان نیست بلکه نامناسب بودن زمان اجرای آن هاست .
- تخصیص وقت کم برای انجام یک کار به اندازه تخصیص وقت زیاد برای آن مضر است .
- به محض آن که در هر زمان بهترین کاربرد وقت خود را تشخیص دادید ، در انجام آن لحظه ای درنگ نکنید .
- برای صرفه جویی در وقت ، کارهایتان را هنگامی انجام دهید که دیگران به فکر آن هم نیستند .
- طبق اصل ۸۰ / ۲۰ ، از هر ده کاری که باید انجام دهید دوتای آن ۸۰ در صد از نتیجه مطلوب تان را عاید می کند . آن دو کار را مشخص کنید ، به آن ها اولویت بدهید ، و با یک برنامه ریزی درست فورا ً به انجام آن ها اهتمام ورزید .
- بدانید دنبال چه هستید ، برای آن برنامه داشته باشید ، و طبق برنامه خود عمل کنید .
• سفارش های آقای « لیکین » در باره مدیریت زمان :
- اهداف خود را بنویسید و درجه اولویت آن ها را تعیین کنید .
- فهرست کارهای روزانه تان را با قید درجه اولویت تنظیم کنید .
- هر روز را با کارهای مهم ( نه کم اهمیت ) شروع کنید .
- همیشه از خود بپرسید : « هم اکنون ، بهترین کاربرد وقت من چیست ؟ »
- هر ورق کاغذ را فقط یک بار از زیردستان بگذرانید .
- کاری را که قرار گذاشته اید انجام دهید ، همین حالا شروع کنید .
۱۷۰ - آموزش به کارکنان کمک می کند تا آن چیزی را که برای شغل خود مورد نیاز دارند فراگیرند و از این طریق به سطح مطلوبی از عملکرد دست یابند .
۱۷۱ - آموزش کارکنان باعث کاهش هزینه های مواد اولیه و تولیدات شده و جلوی اتلاف وقت ، هزینه و سرمایه را می گیرد و کیفیت محصولات و خدمات را بالا می برد .
۱۷۲ - آموزش در کارکنان انگیزه ایجاد می کند .
۱۷۳ - آموزش کمک می کند تا غیبت و اخراج کارکنان ، حوادث و سوانح در محیط کار ، نارضایتی و شکایت و درگیری های سازمان کاهش یابد .
۱۷۴ - آموزش به توسعه مهارت های فردی ، روش های بهتر و روابط حسنه در محیط کار کمک می کند .
۱۷۵- پرسش های مدیریتی :
- چه می خواهیم انجام دهیم ؟ ( منظور و مقصود اصلی / هدف )
- چگونه می خواهیم به نتیجه برسیم ؟ ( روش انجام کار )
- چه امکاناتی در اختیار داریم ؟ ( شرایط )
- زمان مورد نظر چه مدتی است ؟ ( حدود )
- نحوه پیگیری و نظارت چگونه است ؟ ( معیارها )
۱۷۶ - گذشته را باید خواند در گذشته نباید ماند .
۱۷۷ – مدیران برجسته ساخته می شوند ، خلق نمی شوند .
۱۷۸ - ارزش ذره ای تصویرسازی در ذهن از رطلی عملکرد بیش تر است .
۱۷۹ - مردم برای سازمان ها مساله ساز نیستند . سازمان ها برای کسانی که مانع مسیر اهداف شان شوند ، مساله می سازند .
۱۸۰ - شکست اکثراً ناشی از نبود کارمایه است ، نه نبود سرمایه .
۱۸۱ - دانش تنها وسیله تولید است که تابع « بازده نزولی » نمی شود .
۱۸۲ - شناخت انسان نسبت به گذشته و حال خود می تواند آینده او را تضمین کند .
۱۸۳ - یک خار تجربه ، به یک صحرای سراسر دانش و اطلاعات می ارزد .
۱۸۴ - وعده ها همه کذب است و ریا ولی انسان سخنی را که مایل است بشنود می شنود و بقیه را ناشنیده می گیرد .
۱۸۵ - آدمی صفتی خاص را با عمل مداوم ، به شیوه ای خاص کسب می کند .
۱۸۶ - آنچه چرخ صنعت را به حرکت در می آورد ، امید به پیشرفت است نه خود آن .
۱۸۷ - آن گاه که عده ای گرد آیند ، آن کس که حکیمانه ترین پند را به تو می دهد می تواند تو را رهنمون باشد . انسان تنها ، کاردانی کمتر و ذکاوت کم مایه تر دارد .
۱۸۸ - برای بیان حقیقت ، دو فرد دخیلند ، یکی گوینده و دیگری شنونده .
۱۸۹ - کم رنگ ترین جوهر از بهترین حافظه واضح تر است .
۱۹۰ - هیچ چیز آزار دهنده تر از رسیدن فردی دون پایه به مقامی بلند پایه نیست .
۱۹۱ - اگر قرار است مشارکت به عنوان ابزاری برای کمک به سعادت و سلامت انسان به کار رود ، باید به گونه ای باشد که نه تنها تفاوت های موجود در دانش و توان افراد بلکه برتری عقل بر احساس در تصمیم گیری های سازمانی را مشخص کند .
۱۹۲ - برنامه ریزی چیزی است که قبل از اقدام به کاری انجام می شود تا هنگام انجام آن دچار سردرگمی نشویم .
۱۹۳ - هیچ کس تسلیم زور نمی شود مگر جبری در میان باشد .
۱۹۴ - رفتار انسانی برای شکل گیری و بروز خود سه مرحله را پشت سر می گذارد . ابتدا شناخت و بینش برای انسان پیدا می شود و به دنبال آن یک گرایش متناسب با آن شناخت در نفس و روان وی پدید می آید که اصطلاح فنی آن همان « ارزش ها » است . این شناخت ها و ارزش ها با هم شکل عمل را تعیین می کنند و در رفتار منعکس می شوند .
۱۹۵ - به هر فرد به طور یکسان پاداش ندهید .
۱۹۶ - آگاه باشید که واکنش نشان ندادن ( بی اعتنایی کردن ) می تواند اصلاح کننده رفتار باشد .
۱۹۷ - مطمئن باشید که به کارمند خود گفته اید چه رفتاری مورد تقویت قرار خواهد گرفت .
۱۹۸ - مطمئن شوید که به کارمندان خود گفته اید چه کاری غلط است .
۱۹۹ - افراد را در حضور دیگران مجازات نکنید .
۲۰۰ - منصف باشید .